کاربرد تلفیقی مالچ زنده و بستر کهنه در مدیریت علف های هرز ذرت (zea mays l.)

کاربرد مالچ زنده و زمان تهیه بستر کشت از روش­های پیشنهادی برای مهار علف­های هرز مزارع است. در همین راستا آزمایشی جهت ارزیابی کاربرد تلفیقی مالچ زنده و بستر کهنه در کنترل علف­های هرز ذرت به­صورت اسپیلیت بلوک در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با 15 تیمار و در چهار تکرار در سال 1392 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه زنجان انجام شد. فاکتور اصلی شامل زمان تهیه بستر کهنه در سه سطح (ششم فروردین، سوم اردیبهشت و 24 اردیبهشت) و فاکتور فرعی گیاهان پوششی شامل ماشک گل­خوشه­ای، خلر و شبدر برسیم بود که در فاصله بین دو ردیف در تراکم توصیه شده کشت شد. همچنین دو تیمار شاهد شامل کنترل علف­های هرز در طول فصل (بدون مالچ زنده) و تداخل علف­هرز در کل دوره رشد در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که تیمار زمان تهیه بستر کهنه بر وزن صد دانه، زیست توده و عملکرد دانه ذرت اثر معنی­داری داشت، ولی این عامل تاثیر معنی­داری بر ارتفاع بوته، قطر بلال، تعداد ردیف دانه در بلال و زیست توده علف های هرز نداشت. بیشترین عملکرد دانه ذرت در تیمار خاک ورزی در ششم فروردین به مقدار 7/8 تن در هکتار به دست آمد. استفاده از مالچ زنده اثر معنی­داری بر رشد ذرت و علف­های هرز داشت. کمترین وزن خشک علف­های ­هرز در حضور گیاه پوششی شبدر برسیم به­دست آمد. اثر متقابل بستر کهنه و مالچ زنده بر روی هیچ کدام از صفات معنی دار نبود. این نتایج حاکی از آن است که استفاده از مالچ زنده و بستر کهنه به تنهایی یا در تلفیق با هم نمی­توانند کنترل قابل قبول علف­های هرز را در ذرت فراهم سازند، بنابراین این روش­ها باید در تلفیق با سایر روش­ها استفاده شوند.